Gig αναθεώρηση: Dum Dum κορίτσια & Mazes, Μάντσεστερ Κωφών Ινστιτούτο

2024 Συγγραφέας: Ethan Spencer | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 09:03

Οι συναυλίες είναι βαρετές, έτσι δεν είναι; Μεσαιωνικά μπλοκ με σακίδια να ρίχνουν τα χέρια τους γύρω και να τραγουδούν όλες τις λέξεις στις β-πλευρές που φυτρώνουν ακριβώς στη μέση ενός πλήθους ανικανοποίητων εφήβων που δεν είναι σίγουροι αν θα μοιάζουν με απογοητευμένοι έφηβοι ή θα αφήσουν πραγματικά χαλαρά και να ρίξουν το βάσανο τους και πηγαίνετε παξιμάδια.

Αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο βρισκόμαστε, όπου ο καθένας είναι πάρα πολύ θλιμμένος για να έχει έναν πραγματικό χρόνο πριν από μπάντες που δεν είναι σίγουροι αν υποτίθεται ότι είναι μακριά ή ενεργούν σαν να είναι ο καλύτερος φίλος σας στο twitter.

Ευτυχώς, τα περισσότερα από αυτά βγήκαν έξω από το παράθυρο χθες το βράδυ, όταν Mazes και Sub Pop του Dum Dum Girls πήγαν στη σκηνή στο Μάντσεστερ χθες το βράδυ, παρέχοντας, κατά κάποιο τρόπο εκπληκτικά, μια από τις πιο διασκεδαστικές συναυλίες του 2011.

Η πρώτη μπάντα στην σκηνή ήταν Γαλακτοκομική υπηρεσία οι οποίοι ήταν εξαιρετικά κακοί. Η μπάντα κρατούσε την οπίσθια κούρσα με όλη τη φρεσκάδα και τον πανούκλα ενός μεθυσμένου χεριού που κρατούσε ένα χαλί έτσι ώστε να μην πέφτουν από το πρόσωπο της Γης. Τα τραγούδια τους ήταν εντυπωσιακά χαζά, κακές γραμμές όπως «ήταν αμερικανική κοπέλα!» Και «δεν ξέρω τι πήγε στραβά» σαν να ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που υποδύονταν το άσημο τραγούδι αγάπης.

Και ενώ όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με ένα cuss, πραγματικά δεν είναι. Εάν αυτή η μπάντα φτάσει ποτέ καλό σε αυτό που κάνουν και, πράγματι, σταματάει ποτέ να παίζει με το ένα δάχτυλό της, τότε θα χάσουν τελείως αυτή τη λαμπερή γοητεία μιας γκαράζ συγκλονίζοντας τον ερασιτεχνικό ενθουσιασμό τους για να κάνουν μια θαυμάσια θλιβερή ρακέτα.

Το Milk Maid έσκυψε, κάνοντας δρόμο Λαβύρινθοι οι οποίοι έχουν ένα νέο LP που προκαλεί αναταραχή σε όσους έχουν αυτιά και αίσθηση καλών χρόνων.

Το συγκρότημα φαίνεται να έχει παντρευτεί κάτι μεταξύ του 'Holiday Road' του Lindsay Buckingham, των Undertones στο πιο ποπ τους και του χαλαρότερου θορύβου του Sonic Youth. Τραγούδια όπως τα «Cenataph», «Surf & Turf» και «Bowie Knives» απογύμνωσαν ένα στρώμα δέρματος από το εσωτερικό του αυτιού, ενώ κατά κάποιον τρόπο κατάφεραν να διατηρήσουν ένα πιό αδύνατο από το κλασσικό ποπ σήμα. Ενώ η αμερικανική επιρροή είναι ξεκάθαρη, οι Βρετανοί αναλαμβάνουν να φανταστούν σχεδόν ένα νέο είδος του Bedsit Glam. Αυτό ακριβώς διέταξε ο γιατρός.

Το κομψό τετράπλευρο κλίνει μακριά από τη σκηνή, ευγνώμων και θερμά δεχθέντων (αφήνοντας μερικούς να μουρμουρίσουν 'αυτό αισθάνεται σαν μία από αυτές τις συναυλίες μπορούσες να πεις' ήμουν εκεί 'όταν γίνονται πραγματικά διάσημοι') για να προετοιμάσουν το δρόμο για την ειλικρινή εκπληκτικός Dum Dum κορίτσια.

Όλο και μόνο, οι Dum Dums στέκονταν εκεί, μονόλιθοι ακόμα, επιτίθενται στην αίθουσα με ένα γάμο της αντήχησης και του fuzz. Φανταστείτε τον τοίχο DIY του Ήχου της Ομάδας Ιησού και της Μαρίας που φτάνετε με τα χέρια σας στο κλασσικό, τρελό γκαράζ του The Cramps και βρίσκεστε κάπου κοντά στην εκπληκτική ρακέτα που εξυπηρετείται και βόλταει προς ένα πλήθος που γρήγορα γίνεται το χειρότερο είδος διεστραμμένων είναι πιθανό να δείτε.

Και ανάμεσα σε όλα αυτά τα εγκεκριμένα ρεκόρ-συλλεκτών, βρίσκετε το πλούσιο αρμονικό pop του Shangri-Las και του C86 indie.

Πίσω από αυτά τα αδιαπέραστα βλέμματα, το The Dum Dum Girls μπορεί να είναι η καλύτερη ποπ-ομάδα στο σύμπαν, αν ο ποπ πήγε σε ένα οδικό ταξίδι στο νεκρό της νύχτας με έναν κορμό γεμάτο μάσκαρα και οπιούχα.

Και εδώ τελειώνει το τελευταίο, αξιολύπητο έρωτα-επιστολή στο The Dum Dum Girls.

ή να γίνετε μέλος της ομάδας μας στο Facebook ή ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΑ ΜΑΣ!