Η Δευτέρα Μουσική Μάνγκο του Hecklerspray: Sheryl Crow, David Garrett

2024 Συγγραφέας: Ethan Spencer | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 09:03

Διαχωρίζοντας τη γλυκιά, ζουμερή σάρκα από την πέτρα και το δέρμα των επερχόμενων μεγάλων ετικετών.

Αυτή την εβδομάδα, το Mango σας έχει κάτι για όλους.

Οι στόχοι της ζωής σας συνοψίζονται από τη φράση "Το μόνο που θέλω είναι να διασκεδάσω"; Εχουμε Sheryl Crow.

Είστε ενοχλημένοι από τη ροκ μουσική, αλλά βρίσκουν το είδος δελεαστικό, όταν εκτελούνται σε ένα βιολί; Ελέγξτε τη νέα έκδοση από το Ντέιβιντ Γκάρετ. Είστε περίεργος.

Είστε, ή θέλετε να είστε, μαύρος; Λοιπόν, υπάρχει Ρικ Ροσ για σας, ηλιοφάνεια.

Είστε ηλικίας 7 ετών ή το κράτος που έχει αναλάβει τη φροντίδα του; Γιατί, έχουμε ό, τι χρειάζεστε, από το Kidz Bop Kids.

Βλέπω? Αυτό καλύπτει όλους. Μας ακούς; ΟΛΟΙ.

Πρώτα, 100 μίλια από το Μέμφις, Sheryl Crow. Φαίνεται ότι τα άλμπουμ για την ιδρωμένη, δύσοσμη πόλη του Μέμφις είναι ακριβώς όπως ο λόξυγγας: όταν ακούτε ένα, ξέρετε ότι περισσότερα είναι ένα τρόπο πολύ σύντομα.

Έτσι, πριν από μερικές εβδομάδες, είχαμε Memphis Blues με Cyndi Lauper. Και τώρα έχουμε το τελευταίο άλμπουμ της Sheryl Crow, μια συλλογή τραγουδιών που φέρεται να εμπνεύστηκε από την ανατροφή της κοντά στην πόλη αυτή (στην πραγματικότητα, 100 μίλια μακριά: θυμηθείτε, αυτή είναι η Αμερική, όπου σε μερικές από τις λαϊκές πολιτείες σκέφτονται ότι μια διαδρομή 250 μιλίων για να φτάσετε στο γείτονά τους και πίσω είναι ένα είδος πολυτέλειας).

‘Τι συμβαίνει με τη μουσική;«Μπορούμε να ακούσουμε να κλάψες. Λοιπόν, μπορούμε μόνο να σας προτείνουμε να πάτε και να το ελέγξετε. Βλέπετε, δεν είμαστε οπαδοί της ξεχωριστής φωνής του Sheryl Crow. Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, δεν είμαστε οπαδοί του κνησμού του Sheryl Crow, της ρινικής, προσπαθώ να περάσω-χαρτοφύλακα-έξω-μου-σφιγκτήρα-και-είναι-είδος-οδυνηρή, φωνή.

Τα τραγούδια είναι καλά. Μεγάλες μελωδίες, στίχοι με κάποιο νόημα, και καλά διατεταγμένες με ωραία, καλαίσθητα χρησιμοποιούμενα κέρατα και όχι. Αλλά πάνω από όλα είναι η φωνή του Sheryl Crow. Σκεφτείτε έτσι: Carl Orff'S Carmina Burana είναι ένα θαυμάσιο, ανανεωμένο κομμάτι χορωδιακής μουσικής. Τώρα φανταστείτε ότι τραγουδιέται από μια χορωδία που αποτελείται από Janet Street-Porter, Yoko Ono, και Gilbert Gottfried. Ναί? Εσείς μαζί μας;

Εδώ είναι η σκέψη του άλμπουμ:

Εντάξει, ο Sheryl Crow έχει ένα άλμπουμ έξω από το Μέμφις. Αυτό σημαίνει blues και τέτοια, σωστά; Ας το κολλήσουμε και … Hey, κολλάει σε μια στιγμή. Έχω αγοράσει ένα από τα παλιά άλμπουμ που μόλις ανασυσκευάστηκε ως νέο;

Δεν μου αρέσει η αλλαγή. Αυτό που δούλεψε κάποτε θα δουλέψει ξανά. Πού είναι 100 μίλια από το Μέμφις, παρακαλώ.

Κατα δευτερον, Ροκ Συμφωνίες, Ντέιβιντ Γκάρετ. Ω, θα ήταν τόσο εύκολο να κοροϊδεύεις τον David Garrett και το τελευταίο του άλμπουμ των ανόητων ροκ-μερικών-βιολιών.

Που είναι λίγο σαν να γράψαμε για μια νέα ιστοσελίδα εβραϊκής μουσικής και έγραψα Ω, θα ήταν τόσο εύκολο να κοροϊδεύεις Αδόλφος Χίτλερ και τις κάποιες απόψεις του σχετικά με ορισμένες εθνοτικές ομάδες“.

Και αυτό είναι ο τρόπος - ίσως θρησκευτικά προσβλητικός - του τρόπου που λέμε ότι η μουσική του David Garrett είναι πολύ κακό πράγμα που απαιτεί έναν συνασπισμό από τους πρόθυμους να τον καταλάβουν και να τον καταστρέψουν. Σκουπίστε το. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας δεν θα μεγαλώσουν σε έναν κόσμο όπου μπορούν να ακούσουν Περπατήστε αυτόν τον τρόπο εκτελέστηκε σχεδόν όπως το πρωτότυπο, αλλά με ένα βιολί squawking τα φωνητικά μέρη.

Σε έναν κόσμο όπου το πιστεύουν Μυρίζει σαν πνεύμα εφήβων είναι μια προσπάθεια να γράψω ένα κομμάτι μουσικής για το κομμάτι σε μια ταινία δράσης όπου ο μυϊκός ήρωας τρέχει σε ένα γραμματοκιβώτιο για να δημοσιεύσει μια σχεδόν καθυστερημένη φόρμα επιστροφής φόρου.

Σε έναν κόσμο όπου Κυρίαρχος μαριονετών έχει μεταλλαχθεί από μια συναισθηματική, μέταλλο με γνώμονα διαταραχή σχετικά με τις επιπτώσεις των ναρκωτικών στο soundtrack σε εκείνο το μέρος ενός επεισοδίου Ο λογαριασμός όπου κυνηγούν έναν shoplifter μέσω ενός εμπορικού κέντρου.