Γνωρίστε τον άνθρωπο που χάθηκε τα $ 200 εκατομμύρια στο Vegas ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ!

2024 Συγγραφέας: Ethan Spencer | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 09:03

Το Λας Βέγκας έχει ένα όνομα για μεγάλο χρονικό διάστημα, παίκτες μεγάλων χρημάτων. Καλούνται φάλαινες και είναι η αιμάτωση κάθε χαρτοπαικτικής λέσχης στη Λωρίδα. Όταν μια φάλαινα προσγειώνεται στο καζίνο σας και αρχίζει να στοιχηματίζει δεκάδες χιλιάδες (ή περισσότερα!) Δολάρια τη φορά, τα στελέχη κάνουν ό, τι χρειάζεται για να τον κρατήσουν ευτυχισμένο και να παίξει στο καζίνο σας. Όσον αφορά τις φάλαινες, ο επιχειρηματίας Terry Watanabe που γεννήθηκε στη Νεμπράσκα ήταν μια φάλαινα φάλαινας. Στην πραγματικότητα ήταν φάλαινα φάλαινας, φάλαινας, φάλαινας φάλαινας. Κατά τη διάρκεια μιας ετήσιας σειράς τυχερών παιχνιδιών, ο Terry έχασε ένα μυαλό που λιώνει $ 204 εκατομμύρια δολάρια σε δύο καζίνο του Λας Βέγκας. Και οι δύο αίθουσες τυχερών παιχνιδιών ανήκουν στην Harrah's Entertainment, Inc. και οι καταπληκτικές απώλειες του Watanabe αντιπροσώπευαν το 5,6% των εσόδων από τυχερά παιχνίδια για τη μητρική εταιρεία εκείνου του έτους. Ποιος είναι ο Terry Watanabe και πώς αυτή η πραγματικά συγκλονιστική απώλεια παιχνιδιού πέφτει;

Δεν ξέρω για σας, αλλά θα μπορούσα εύκολα να βγάλω 127 εκατομμύρια δολάρια για όλη την υπόλοιπη ζωή μου και να αφήσω πολλά χρήματα στην οικογένειά μου. Αλλά αυτό το μάγκα, σε μια εκπληκτική εμφάνιση της ηλιθιότητας, κατάφερε να χάσει 127 εκατομμύρια δολάρια σε ένα χρόνο για τα τυχερά παιχνίδια και το πόσιμο binge. Και εκπληκτικά, όταν τελείωσε, ο Terry είχε το νου να ισχυριστεί ότι τα καζίνο ήταν εν μέρει υπεύθυνα για τις εκπληκτικές απώλειες του. Μήπως η Watanabe έχει περισσότερα χρήματα από ό, τι νόημα ή ήταν Harrah βολικά αναζητούν τον άλλο τρόπο και παραβιάζει τους νόμους της Nevada Gaming Control Board ως μέσο για να γεμίσει την κατώτατη γραμμή τους;

Ο Terry Watanabe γεννήθηκε το 1957 στο Omaha της Νεμπράσκα. Ο πατέρας του Χάρρυ ίδρυσε την επιχείρηση πλαστικών μαρκαδόρων Oriental Trading Company το 1932 αφού μετανάστευσε στις ΗΠΑ από την Ιαπωνία. Η εταιρεία ασχολείται με πλαστικά μπιχλιμπίδια, διακοσμήσεις για πάρτι και προμήθειες. Ως παιδί ο Terry και τα αδέλφια του εργάστηκαν με τον πατέρα τους μετά το σχολείο. Η μαμά του ήταν ο γραμματέας της εταιρείας. Ήταν οικογενειακή επιχείρηση.

Ο πατέρας του Terry τον ρώτησε αν ήθελε να αναλάβει την επιχείρηση όταν ήταν 15 χρονών. Αυτό είναι το ιαπωνικό έθιμο για τον πρώτο γιο. Όταν γύρισε 20 ετών, ονομάστηκε διευθύνων σύμβουλος της Oriental Trading, ο Co. Watanabe περιγράφηκε ως προστατευμένος και ντροπαλός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Παρουσίασε επίσης μια αξιοσημείωτη αίσθηση μάρκετινγκ στην επιλογή των προϊόντων που θα ενσωματωθούν στον κατάλογο Oriental Trading. Ο Terry ανέπτυξε το μέτριο παιχνίδι του πατέρα του και το μπιχλιμπίδι του σε μια ακμάζουσα αυτοκρατορία αποστολής αλληλογραφίας, η οποία εισέφερε έσοδα 300 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως έως το 2000.

Όπως ήταν καλός στην καθημερινότητά του, κατανάλωσε τη ζωή του, αποκλείοντας όλα τα άλλα. Ταξίδεψε στο εξωτερικό για μεγάλες χρονικές περιόδους, ελέγχοντας τα εμπορεύματα σε χώρες που βρίσκονταν πολύ μακριά. Ποτέ δεν είχε μια σοβαρή ρομαντική σχέση, ποτέ δεν παντρεύτηκε και ποτέ δεν είχε παιδιά. Η ζωή του ήταν η Oriental Trading Company.

Το 1995, ο Watanabe αγόρασε ένα σπίτι 18.000 τετραγωνικών ποδιών στην Omaha για $ 1.8 εκατομμύρια. Ήταν ένας σημαντικός χορηγός για φιλανθρωπίες της Ομάχα, δωρίζοντας εκατομμύρια σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς και υπηρεσίες του AIDS. Το 2000, η Watanabe πούλησε την Oriental Trading Co. για ένα μη ανακοινωθέν ποσό. Τα σχέδιά του για τη ζωή μετά την πώληση ήταν να γίνουν ακόμα πιο φιλανθρωπικά και να διασκεδάζουν περισσότερο.

' Αν δεν είναι διασκεδαστικό, δεν αξίζει να το κάνετε, Δήλωσε ο Watanabe στο Omaha World-Herald το 2000.

Δυστυχώς, ο Watanabe βρήκε τη ζωή ενός φιλανθρωπού βαρετή. Είχε επενδύσει τόσο πολύ από τη ζωή του στην Oriental Trading Co. που δεν ήξερε τι να κάνει με όλο το καινούριό του ελεύθερο χρόνο.

Και τότε ανακάλυψε καζίνο. Σε όλο το ποτάμι από το Omaha υπάρχει μια χαρτοπαικτική λέσχη του Harrah στο Council Bluffs της Αϊόβα. Το 2003, ο Watanabe άρχισε να παίζει εκεί για να περάσει το χρόνο. Γρήγορα έγινε ένας από τους καλύτερους πελάτες του καζίνο.

Το 2005, ο Watanabe άρχισε να ταξιδεύει στο Λας Βέγκας. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα λαμπερά φώτα και η λάμψη του Vegas χρησίμευαν μόνο για να κάνουν τα τυχερά παιχνίδια και το ποτό να μεγαλώνουν εκθετικά. Μέχρι το 2006, ο Watanabe ζούσε και παίζονταν σχεδόν με πλήρη απασχόληση στο Wynn Las Vegas. Τα βαριά του στοιχήματα έφτασαν τελικά στο μάτι του ιδιοκτήτη Steve Wynn, ο οποίος συναντήθηκε με τον Watanabe και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν μόνο ένας καταναγκαστικός παίκτης, αλλά και ένας αλκοολικός. Ο Wynn απαγόρευσε τον Watanabe από το καζίνο του, χωρίς να θέλει να τρέξει από τους κανόνες του Nevada Gaming Control Board, οι οποίοι προβλέπουν ότι είναι παράνομο για τα καζίνο να επιτρέπουν στους παίκτες με ομοιόμορφη και καταχρηστική διάθεση να στοιχηματίζουν.

Αλλά ποτέ δεν φοβάστε! Το Λας Βέγκας είναι γεμάτο από χαρτοπαικτικές λέσχες που είναι πρόθυμοι να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες των εξαρτημένων από αλκοολούχα τυχερά παιχνίδια. Harrah προσφέρει Watanabe κερδοφόρα κίνητρα να έρθουν και να παίξουν στο καζίνο τους. Προσφέρθηκε ο Watanabe 12.500 δολάρια το μήνα για αεροπορικά εισιτήρια, εισιτήρια για αποκλειστικές ροκ συναυλίες και παραστάσεις, και $ 500.000 σε πίστωση στα καταστήματα δώρων. Η Watanabe παρουσίασε επίσης μια προσφορά για 15% επιστροφή μετρητών σε τραπουλόχαρτα μεγαλύτερα από 500.000 δολάρια, ειδικά παιχνίδια υψηλού ορίου και άλλα κίνητρα.

Στο Λας Βέγκας, η πρακτική της παροχής σημαντικών κινήτρων στις φάλαινες δεν είναι ασυνήθιστη. Η χαρτοπαικτική λέσχη θα κάνει τίποτα μέσα σε λογικό σκοπό να κρατήσει αυτούς τους μεγάλους παίκτες με χρήματα ευτυχισμένους και να παίζουν.

Ο Watanabe διέθετε μια δωρεάν σουίτα τριών υπνοδωματίων στο Caesars. Του δόθηκε μια ειδική μάρκα βότκα και περιβάλλεται από τους βοηθούς του Harrah's που παρέχονται ανά πάσα στιγμή για να παρακολουθήσει κάθε ιδιοτροπία και ανάγκη του. Είχε ακόμη και γεύματα επτά πιάτων από το εστιατόριο Bradley Ogden του καζίνο που του εξυπηρετούσε ενώ βρισκόταν στα τραπέζια των τυχερών παιχνιδιών.

Με όλα αυτά τα έξτρα που παρέχονται για να κάνουν τη φάλαινα να νιώθει σαν στο σπίτι, ποιος φταίει για τις τεράστιες απώλειες του Terry; Μήπως η χαρτοπαικτική λέσχη κατέχει κάποια ευθύνη για την παροχή μιας χρυσής κατάστασης χειροπέδων που κατέστησε αδύνατο έναν άνθρωπο σαν τον Terry Watanabe να φύγει μακριά; Θυμηθείτε, ήταν γνωστός ως φυλακισμένος και ντροπαλός εργάτης χωρίς πολλές προσωπικές σχέσεις εκτός των αδελφών του. Στο Λας Βέγκας ήταν Βασιλιάς. Μπορείτε να καταλάβετε πώς αυτό το μόνο μπορεί να είναι εξαιρετικά μεθυστικό.

Το Watanabe ήταν ένα ασυνήθιστο είδος φάλαινας. Ενώ οι περισσότεροι ψηλοί κύλινδροι προτιμούν τα υψηλότερα στοιχήματα όπως το μπακαρά, το πόκερ, ακόμα και το blackjack, ο Watanabe τραβήχτηκε σε παιχνίδια με χαμηλές αποδόσεις όπως η ρουλέτα και οι κουλοχέρηδες. Ονομάζουν αυτό το "house player" στο Vegas, επειδή τα slots και η ρουλέτα έχουν τρομερές αποδόσεις για τον παίκτη.Ο Watanabe έπαιξε και το blackjack, αλλά το έκανε με τόσο λίγη δεξιότητα και στρατηγική που ουσιαστικά το γύρισε σε ένα παιχνίδι στο σπίτι.

Ο Terry θα έπαιζε συχνά τυχερά παιχνίδια για 24 ώρες, χάνοντας εκατομμύρια και εκατομμύρια δολάρια σε μια μοναδική μέρα. Έπαιξε τρία μαύρα χέρια ταυτόχρονα που είχε ένα όριο $ 50.000 για κάθε χέρι. Η Harrah αύξησε την πιστωτική της γραμμή σε 17 εκατομμύρια δολάρια σε ένα σημείο. Αυτό δεν είναι μια ασυνήθιστη πρακτική για τους ψηλούς κυλίνδρους. Στην κορυφή του το 2006, ο Terry Watanabe έχανε συνεχώς 5 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα.

Οι υπάλληλοι του Caesars και του Ρίο εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με το Watanabe σε διαχειριστές. Ήταν συχνά έντονα μεθυσμένος και ασυνάρτητος. Κάτω από τους ελέγχους παιχνιδιών Nevada, η ευθύνη του καζίνο θα ήταν να αποκόψει αμέσως τον μεθυσμένο παίκτη και να τον συνοδεύσει από τις εγκαταστάσεις.

Είναι σαφές ότι ο Harrah's δεν το έκανε αυτό. Το Watanabe ήταν η αγελάδα μετρητών … ή η φάλαινα μετρητών, ανάλογα με την περίπτωση.

Δεν υπήρχε επίσημη πολιτική να κρατηθεί ο Watanabe μεθυσμένος και να παίζει. Εντούτοις, μια εικόνα του ήταν κρεμασμένη στα πίσω δωμάτια των εργαζομένων. Όλοι ήξεραν ποιος ήταν και γνώριζαν ότι η Harrah ήθελε να κρατήσει έναν από τους πιο κερδοφόρους παίκτες στην ιστορία στα καζίνο τους. Έτσι λοιπόν όλοι κοίταζαν τον άλλο τρόπο και οι απώλειες του Watanabe τοποθετήθηκαν.

Η κατάστασή του είναι ενδεικτική των παράξενων σχέσεων που έχουν οι χαρτοπαικτικές λέσχες με τις φάλαινες τους. Τους δελεάζουν με κίνητρα και δωρεάν σουίτες και απεριόριστο ποτό και πίστη. Παίρνουν ιδιωτικά αεροπορικά ταξίδια, μια ομάδα προσωπικών χειριστών για να παρακολουθήσουν κάθε ανάγκη. Ο ανταγωνισμός για αυτούς τους ψηλούς είναι έντονος, αλλά η διαχείριση τους είναι γεμάτη με προβλήματα. Πολλοί είναι ψυχαναγκαστικοί παίκτες με περισσότερα χρήματα από την αίσθηση των οποίων οι απώλειες - και ως εκ τούτου οι ζωές τους - στροβιλίζονται ολοένα και περισσότερο από τον έλεγχο με κάθε γύρισμα του τροχού της ρουλέτας, κάθε χέρι του μπλακτζάκ που μοιράστηκε.

Μερικοί παίκτες, συμπεριλαμβανομένου του Watanabe, προσπάθησαν να μετατρέψουν την ευθύνη σε χαρτοπαικτικές λέσχες με την κατάθεση αστικών κοστουμιών. Τέτοιες προσπάθειες είναι σπάνια επιτυχείς.

Τα καζίνο μπορούν να επιλέξουν να απαγορεύσουν τις φάλαινες ελέγχου. Η Harrah επέλεξε να μην το κάνει, ακόμα και όταν οι απώλειες του Watanabe συνέχισαν να ανεβαίνουν σε αστρονομικά επίπεδα. Το καθίσμα καλωσορίσματος ξεκινούσε μέρα με τη μέρα. Έγινε γενναιόδωρη με τους υπαλλήλους του καζίνο - παρέχοντας δέσμες 100 δολλαρίων που ανέρχονταν στα $ 20.000 για συμβουλές μαζί με άλλα γενναιόδωρα δώρα.

Στα μισά του χρόνου, ο Terry είχε χάσει περισσότερα από 50 εκατομμύρια δολάρια. Λίγους μήνες αργότερα είχε χάσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια. Όταν οι δικηγόροι του προσπαθούσαν τελικά να μετρήσουν τις ετήσιες απώλειες, προσάρμοσαν τον αριθμό σε $127 εκατομμύριο. Μετά από την υποβολή μιας αγωγής και την αναγκαστική καταγγελία της Harrah's, οι δικηγόροι του Terry κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο πραγματικός αριθμός ήταν ένα εκπληκτικό 204 εκατομμύρια δολάρια. Λάβετε υπόψη ότι αυτό είναι $ 204 εκατομμύρια που χάνονται σε ένα χρόνο.

Ο Watanabe άνοιξε στην αδελφή του και τον αδελφό του για τις απώλειες παιχνιδιού του κατά τη διάρκεια των Ευχαριστιών το 2007, όταν τον επισκέφθηκαν στο Λας Βέγκας. Δεν είχαν ιδέα για την έκταση του προβλήματος του παιχνιδιού πριν από τότε. Δύο εβδομάδες μετά από αυτή την παραδοχή, η αδελφή του επέστρεψε στο Λας Βέγκας, συνέτριψε τα πράγματα του και τον έφερε σπίτι στην Ομάχα. Εισήλθε σε μια εγκατάσταση οικιακής θεραπείας και δεν έχει εισέλθει σε καζίνο από τότε.

Ο Watanabe πώλησε το αρχοντικό του Omaha για $ 2,66 εκατομμύρια το 2008 και μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο. Επιστρέφει $ 112 εκατομμύρια από τα 127 εκατομμύρια δολάρια που έχασε κατά τη διάρκεια του έπους πριν καταθέσει αστική δίκη εναντίον του Harrah's. Το κοστούμι του ισχυρίστηκε ότι το προσωπικό του καζίνο τον έριξε με το ποτό του, ως μέρος ενός καλοσχεδιασμένου σχεδίου για να τον κρατήσει στο παιχνίδι. Ο Watanabe επέμεινε επίσης ότι το καζίνο αρνήθηκε τις υποσχέσεις του να του δώσει μετρητά για κάποιες απώλειες.

Το 2009, το γραφείο του πληρεξούσιου του νομού Clark χρέωσε τον Watanabe με τέσσερις κατηγορίες κακώσεων για κλοπή και πρόθεση να εξαπατήσει τη Harrah's ύψους 14,7 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το 2010, οι ποινικές κατηγορίες εναντίον του Watanabe απορρίφθηκαν και άρχισε διαιτησία με την Harrah's για να επιλύσει το χρέος των 14,7 εκατομμυρίων δολαρίων. Η ακάλυπτη διευθέτηση έφερε τέλος στη μεγαλύτερη ποινική υπόθεση που έχει κατατεθεί ποτέ από το γραφείο του πληρεξούσιου του νομού Clark.

Μέχρι σήμερα, η τεράστια περιφρόνηση του Terry Watanabe για τα τυχερά παιχνίδια ύψους 127 εκατομμυρίων δολαρίων είναι η μοναδική χαμένη σειρά από ένα άτομο στην ιστορία του Λας Βέγκας. Μπορεί να είναι ακόμη και η μεγαλύτερη απώλεια τυχερών παιχνιδιών από ένα άτομο σε οποιοδήποτε καζίνο παγκοσμίως.

Λοιπόν, τι νομίζεις? Μήπως ο Terry ήταν ο μόνος υπεύθυνος για τη σειρά του; Η Harrah's έχει οποιαδήποτε ευθύνη;