Η τραγική αληθινή ιστορία πίσω από τον ιδρυτή του μυστικού της Βικτώριας

2024 Συγγραφέας: Ethan Spencer | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 09:03

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια εποχή που η αγορά εσώρουχων δεν ήταν τόσο εύκολη όσο το περπάτημα στο πλησιέστερο εμπορικό κέντρο για να μεταβείτε στο Μυστικό της Βικτώριας. Ωστόσο, πραγματικά δεν ήταν πολύ πριν ότι οι Μυστικοί Άγγελοι της Βικτώριας (και τα εσώρουχα που μοντελοποίησαν) ήταν απλώς ένα μικρόβιο μιας ιδέας στο μυαλό ενός άνδρα που ονομάστηκε Roy Raymond. Η έμπνευση του Raymond ήρθε μετά από μια ιδιαίτερα δυσάρεστη εμπειρία προσπαθώντας να αγοράσει το εσωρούχων της συζύγου του. Μπορεί να θυμάστε μια σκηνή από την ταινία του 2010 Το Κοινωνικό Δίκτυο στο οποίο ο Sean Parker εξηγεί στον Mark Zuckerberg τη διαφορά μεταξύ μιας καλής ιδέας και μιας καλής ιδέας με συνέχεια. Κατά τη διάρκεια του αλαζονίου του, ο Parker χρησιμοποιεί τον Roy Raymond και το Victoria's Secret ως το βασικό παράδειγμα για να αποδείξει το σημείο του.

Ένα Stanford MBA που ονομάζεται Roy Raymond θέλει να αγοράσει τη σύζυγό του μερικά εσωρούχων, αλλά είναι πολύ αμήχανος για να το ψωνίσει σε ένα πολυκατάστημα. Έρχεται με μια ιδέα για ένα high-end μέρος που δεν σας κάνει να αισθάνεστε σαν ένας διεστραμμένος. Παίρνει τραπεζικό δάνειο ύψους 40.000 δολ., Δανείζεται άλλα 40.000 δολάρια από τους νόμους του, ανοίγει ένα κατάστημα και το αποκαλεί Μυστικό της Βικτώριας. Κάνει $ 500.000 το πρώτο του έτος. Ξεκινά έναν κατάλογο, ανοίγει άλλα τρία καταστήματα και μετά από πέντε χρόνια πουλά την εταιρεία στη Leslie Wexner και την Limited για 4 εκατομμύρια δολάρια. Ευτυχισμένο τέλος, σωστά; Εκτός από δύο χρόνια αργότερα, η εταιρεία αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων και Roy Raymond άλματα από τη γέφυρα Golden Gate. Ο φτωχός τύπος απλώς ήθελε να αγοράσει τη σύζυγό του ένα ζευγάρι μηρών-ψηλά.

-Sean Parker (Justin Timberlake) στον Mark Zuckerberg (Jesse Eisenberg) στο The Social Network (2010)

Το σημείο αυτής της παρατήρησης στην ταινία ήταν να δείξει ότι η πραγματική μεγαλοφυία πίσω από μια ιδέα μιας ζωής σε μια ζωή δεν είναι η ίδια η ιδέα-είναι η φιλοδοξία, η κίνηση, η διορατικότητα και η επιμονή να πάρει αυτή την ιδέα και να δούμε πόσο μακριά μπορεί πηγαίνω. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποδείξουμε αυτό το σημείο παρά με την ιστορία του Raymond, Wexler και του Victoria's Secret.

Πίσω στα μέσα της δεκαετίας του '70, ο Roy Raymond μπήκε σε ένα πολυκατάστημα για να αγοράσει τα εσώρουχα της συζύγου του. Αυτό που βρήκε δεν ήταν αυτό που είμαστε συνηθισμένοι σήμερα. Όλα έπρεπε να υπήρχαν ήταν άσχημη floral print νυχτικά που παρουσιάστηκαν κάτω από την σκληρή λάμψη του χρηστικού φωτισμού φθορισμού. Για να χειροτερέψουν τα πράγματα, οι πωλητές, συνήθως πιο ηλικιωμένες γυναίκες, δημιούργησαν τον Ρέιμοντ να αισθάνεται σαν ένας διεστραμμένος για να βρεθεί στο τμήμα αυτό.

Αντιλήφθηκε στον Ρέιμοντ ότι άλλοι άνδρες πρέπει να θέλουν να αγοράσουν τις γυναίκες τους κάτι σέξι και πρέπει επίσης να αισθάνονται χωρίς θέση στο γυναικείο εσώρουχο τμήμα. Η ηλικία των 30 ετών χτύπησε μια ιδέα να δημιουργήσει μια αγορά για κάτι που δεν υπάρχει σήμερα - ένα κατάστημα εσωρούχων που θα έκανε τους άντρες άνετους να ψωνίσουν εκεί. Ο Raymond απεικόνιζε ένα μπουτόν βικτοριανού στιλ με σκούρο ξύλο, ανατολίτικα χαλιά και μεταξωτές κουρτίνες. Επέλεξε το όνομα Βικτώρια για να δώσει στο κατάστημα έναν αέρα αξιοπρέπειας. Τα "μυστικά" της ήταν κρυμμένα μέσα. Δημιούργησε μια προσωπικότητα όταν δημιούργησε το κατάστημά του, ένα από τα οποία οι άνδρες έλκονταν.

Το 1977, με 40.000 δολάρια εξοικονόμηση και άλλα 40.000 δολάρια σε δάνεια από την οικογένεια, ο Ρέιμοντ και η σύζυγός του ίδρυσαν το πρώτο Victoria's Secret σε ένα μικρό εμπορικό κέντρο στο Παλό Άλτο της Καλιφόρνια.

Αυτό μπορεί να μην φαίνεται μεγάλη υπόθεση για τους σημερινούς καταναλωτές, αλλά πίσω στα τέλη της δεκαετίας του '70, ήταν μια μεγάλη υπόθεση. Καταστήματα όπως το Victoria's Secret δεν υπήρχαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη δεκαετία του 1950 και του 1960, τα εσώρουχα αφορούσαν την ανθεκτικότητα και την πρακτικότητα. Το σέξι εσώρουχο προοριζόταν αποκλειστικά για γαμήλια ταξίδια και επετείους. Το μέρος για αυτό το είδος εσωρούχων ήταν ο Φρέντερικ του Χόλιγουντ. Στη συνέχεια, τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και της δεκαετίας του '70 κάλεσαν τις γυναίκες να απελευθερωθούν από την τυραννία των σουτιέν. Σε απάντηση, η οικεία βιομηχανία ένδυσης δημιούργησε νέα σουτιέν και εσώρουχα που θα έδιναν στις γυναίκες τη φυσική εμφάνιση που ήθελαν, διατηρώντας παράλληλα την αποτυχία τους. Για να το πούμε απλά, τα εσώρουχα λειτουργούσαν, όχι διασκέδαση κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής.

Όταν το Victoria's Secret άνοιξε, άλλαξε αυτή τη νοοτροπία. Μέχρι το 1982, μέσα σε πέντε χρόνια από το άνοιγμα του καταστήματος Palo Alto, άνοιξαν άλλα τρία καταστήματα στην περιοχή Bay και Raymond ξεκίνησε τον πανταχού παρόντα κατάλογο της εταιρείας. Οι πωλήσεις ήταν περισσότερες από 4 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, αλλά κάτι δεν ήταν αρκετά κλικ με το κοινό αγορών. Παρά την εξωτερική εμφάνιση της επιτυχίας, το μυστικό της Victoria ήταν κοντά στην πτώχευση.

Αυτό ήταν όπου ο Leslie Wexner μπήκε. Ο Wexner ήταν τότε διάσημος για το The Limited και θα συνέχιζε να προσθέτει Express, Structure, Abercrombie και Fitch, Lane Bryant, Bath and Body Works και Leaner New York και άλλες αλυσίδες λιανικής πώλησης χαρτοφυλάκιο. Όταν ο Wexner ήταν στα 20 του χρόνια, παρατήρησε ότι οι γυναίκες καριέρας δεν φορούσαν πλέον φορέματα. Το 1963 άνοιξε ένα κατάστημα που πωλεί μόνο αθλητικά ρούχα. Η Limited αυξήθηκε σε 11 καταστήματα μέχρι το 1970 και 188 το 1977, όταν άνοιξε η Victoria's Secret. Αξίζει $ 50 εκατομμύρια το 1977 όταν ήταν 40 ετών.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Wexner έψαχνε για νέα εμπορικά σήματα, τα οποία να ξεχωρίζουν. Κατά την επίσκεψη σε ένα κατάστημα Limited στο Σαν Φρανσίσκο, συνέβη στο μυστικό της Victoria. Δεν είχε δει κάτι παρόμοιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα ολόκληρο κατάστημα γεμάτο σέξι εσώρουχα απλά δεν υπήρχε έξω από την αγορά του Raymond.

Ο Wexner προχώρησε σχεδόν αμέσως στη διερεύνηση του τι συνέβη με το επιχειρηματικό μοντέλο της Victoria's Secret. Το κατάστημα και ο κατάλογος έκαναν έκκληση στους άνδρες. Ο Ρέιμοντ δεν κατάφερε να τραβήξει τις γυναίκες με την ιδέα του. Ο Wexner θεώρησε ότι οι γυναίκες ήταν τόσο άβολα στο μυστικό της Victoria's Raymond, καθώς ο Raymond βρισκόταν στο τμήμα intimates του πολυκαταστήματος πριν από όλα αυτά τα χρόνια.Ωστόσο, ο Wexner είδε τις δυνατότητες της ιδέας του Raymond και το 1982 αγόρασε τα καταστήματα και τον κατάλογο για 1 εκατομμύριο δολάρια. (Δεν ισχυρίζονται τα 4 εκατομμύρια δολάρια "το κοινωνικό δίκτυο").

Το πρώτο βήμα της Wexner για τη μετατροπή του Victoria's Secret σε κατάστημα που θα απευθυνόταν και στα δύο φύλα ήταν να μελετήσει τις μπουτίκ εσώρουχα της Ευρώπης, όπου οι γυναίκες προσέγγισαν τη σέξι εσώρουχα ως απαραίτητη προϋπόθεση για την καθημερινή εμφάνιση. Ήταν πεπεισμένος ότι αν οι αμερικανικές γυναίκες έχουν πρόσβαση στο ίδιο όμορφο και σέξι εσώρουχο όπως οι ευρωπαϊκές γυναίκες, θα ήθελαν επίσης να το φορέσουν καθημερινά.

Η Wexner επιδίωξε να καλύψει το χάσμα στην οικεία βιομηχανία ένδυσης που υπήρχε μεταξύ των μάρκες έκπτωσης μαζικής αγοράς και των μάρκες πολυτελείας. Είδε το Μυστικό της Βικτώριας σαν μια La Perla για τις μάζες. Επανασχεδίασε τα καταστήματα, ξεφορτώντας τη βικτοριανή μπουτόν. Τα νέα καταστήματα προσκαλούνταν στις γυναίκες.

Η Wexner επιτέθηκε επίσης στον κατάλογο, ο οποίος είχε γίνει μαλακό πορνό, και το επεξεργάστηκε σε μια νέα μαλακότερη εικόνα με γυναίκες που έμοιαζαν με τις αποδράσεις των σελίδων περιοδικών μόδας. Νέα προϊόντα όπως το Miracle Bra, που δημιουργήθηκαν για να ανταγωνιστούν με το άγριο δημοφιλές Wonder Bra, ήταν παράδοξα.

Βασικά, αυτό που πέτυχε η Wexner ήταν ισορροπία. Οι γυναίκες αγόραζαν τα προϊόντα Victoria's Secret και οι άντρες λάπτιζαν και απολάμβαναν τους καταλόγους. Μέχρι το 1995, η Victoria's Secret είχε 670 καταστήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια σε πωλήσεις. Σήμερα, η Victoria's Secret είναι η πιο δημοφιλής μάρκα ενδυμάτων στον κόσμο με ετήσια έσοδα ύψους περίπου 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Δυστυχώς, καθώς η επιτυχία του Victoria's Secret ξεπέρασε την έκβαση του Raymond και του Makeover του Wexner, ο ίδιος ο Raymond έπεσε. Αφού πούλησε την εταιρεία του στον Wexner, ο Raymond παρέμεινε ως πρόεδρος μέχρι το 1984, όταν έφυγε για να ανοίξει το παιδικό λιανικό και καταλογογραφικό προϊόν του Destiny του παιδιού μου. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα του Σαν Φρανσίσκο δεν απογειώθηκε ποτέ, λόγω μιας κακής στρατηγικής μάρκετινγκ που επικεντρώνεται αποκλειστικά σε πλούσιους γονείς και σε μια φοβερή τοποθεσία χωρίς κίνηση. Το 1986, ο Raymond κατέθεσε χρεοκοπία του 11ου κεφαλαίου και ο ίδιος και η σύζυγός του διαζευγμένοι.

Το 1993, ο Roy Raymond αυτοκτόνησε πηδώντας από τη γέφυρα Golden Gate.

Η τραγωδία σε ό, τι συνέβη με τον Ρέιμοντ είναι ότι χτύπησε την ιδέα της μεγαλοφυίας να αφαιρέσει τον παράγοντα ντροπής από τη διαδικασία αγοράς σέξι εσώρουχα. Η ιστορία του Raymond διαβάζεται σαν μια προειδοποιητική ιστορία για το πώς μπορείτε να έχετε την καλύτερη ιδέα στον κόσμο και να χάσετε ακόμα το σήμα. (Δείτε: Friendster, MySpace) Η πραγματική ιδιοφυία βρίσκεται στο πόσο μακριά είστε πρόθυμοι να ξεπεράσετε την ιδέα σας. Ω και από το δρόμο, σήμερα Leslie Wexner αξίζει σχεδόν 7 δισεκατομμύρια δολάρια χάρη σε μεγάλο βαθμό στο Μυστικό της Βικτώριας. Ο Sean Parker αξίζει 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Mark Zuckerberg αξίζει 32 δισεκατομμύρια δολάρια.