Η Βρετανία πήρε το ταλέντο του 2010, ο τελικός: Janey Cutler, Tobias Mead, Paul Burling, Spelbound

Βίντεο: Η Βρετανία πήρε το ταλέντο του 2010, ο τελικός: Janey Cutler, Tobias Mead, Paul Burling, Spelbound

Βίντεο: Η Βρετανία πήρε το ταλέντο του 2010, ο τελικός: Janey Cutler, Tobias Mead, Paul Burling, Spelbound
Βίντεο: 2 Day Trip Riding Japan’s Overnight Ferry | Tokyo - Hokkaido - YouTube 2024, Απρίλιος
Η Βρετανία πήρε το ταλέντο του 2010, ο τελικός: Janey Cutler, Tobias Mead, Paul Burling, Spelbound
Η Βρετανία πήρε το ταλέντο του 2010, ο τελικός: Janey Cutler, Tobias Mead, Paul Burling, Spelbound
Anonim
Image
Image

Εδώ ήμασταν επιτέλους: Η Βρετανία έχει ταλέντο τελική νύχτα.

Ooh, ο ενθουσιασμός. Θα ήταν Janey Cutler, η Σκωτία Zelda; Ή Tobias Mead, ο χορευτής της κεραζίας;

Ίσως αυτό ήταν το έτος για κάποιον με πραγματικό, πραγματικό διασκεδαστικό ταλέντο για να κερδίσει. κάποιος σαν ιμπρεσιονιστής Paul Burling?

Οτιδήποτε. Ήμασταν απλά ευτυχισμένοι - εκστασιακοί, στην πραγματικότητα - ότι φέτος BGT ο τελικός δεν θα αμαυρωθεί από τα φτωχά παιδιά Ο διακανονισμός (όνομα του βιολιστή τους; Lara Le Cort De Billo).

Πρώτον, ας ασχοληθούμε με την αγαπητή σκωτσέζικη γηριατρική Janey Cutler. Είχε γοητευτεί για την μεγάλη νύχτα. Με το καλύτερο βερνίκι νυχιών της, και φορώντας ένα σκούρο μαύρο φόρεμα που συνοδεύεται από ένα τεράστιο κόκκινο λουλουδάτο … πράγμα, κοίταξε κάθε ίντσα το έτοιμο σούπερ σταρ του Λας Βέγκας.

Δυστυχώς, η φωνή δεν ήταν αρκετά σε αυτό το επίπεδο. Τραγουδώντας μερικές από τις τρομερές δεκαετίες της δεκαετίας του 1940, η Janey Cutler κατάφερε να μειώσει μεμονωμένα ένα ολόκληρο έθνος σε ναυάγια, κλονισμένα στους καναπέδες τους σαν υπερμεγέθη έμβρυα. Σοβαρά, βλέποντας την απόδοση του Janey Cutler, μας έκανε να αισθανόμαστε ότι βρισκόμασταν στην κηδεία του τελευταίου ζεύγους πανδανιών σε ολόκληρο τον κόσμο - των οποίων οι θάνατοι είχαμε κάπως άμεση ευθύνη - και η Janey Cutler φώναζε τον πόνο και τη μανία του Πλανήτη Γη κατευθείαν στο πρόσωπο.

Δεύτερον, ο Tobias Mead. Δεν ξέρουμε γιατί είναι τόσο ανατριχιαστικό να βλέπεις έναν άνδρα που χορεύει με την πλάτη του στο ακροατήριο και μια ανθρωποειδής μάσκα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, αλλά πραγματικά είναι. Μόνο Amanda Holden φάνηκε οτιδήποτε λιγότερο από αόριστα ανήσυχο κατά τη διάρκεια της απόδοσής του. χωρίς αμφιβολία το νευρικό της κύκλωμα προσπαθούσε να υπολογίσει την αποδοτικότερη χρήση των κινητήρων των άκρων για να αναπαράγει τον χορό του.

Μια ιδέα, όμως, ο Tobias Mead: έχετε πάει σε όλη τη δυσκολία να φοράτε τη μάσκα και να πάρετε το κοστούμι? θα ήταν πάρα πολύ κόπο να αγοράσετε δύο ζευγάρια εκπαιδευτών, να τα κόψετε στα μισά και να κολλήσετε τα μπροστινά άκρα μαζί; Είστε ευπρόσδεκτοι, Tobias Mead.

Επόμενο: Paul Burling. Λοιπόν, αυτό δεν λειτούργησε καλά, το έκανε, ο Paul Burling; Τι σου συνέβη; Να εισαι Χάρι Χιλ ήταν μια μεγάλη ιδέα, δίνοντας τη δουλειά σας ένα θέμα και έναν ρεαλιστικό λόγο για τον οποίο Ross Kemp και Άλαν Κάρ'S φωνές θα έρθει ξαφνικά από το στόμα σας.

Οι ιμπρεσιονιστές χρειάζονται αυτόν τον λόγο, αλλιώς όλος ο κόσμος παίρνει είναι ένας φαλακρός τύπος που λέει ήπια διασκεδαστικά gags στις φωνές τυχαίων διασημοτήτων.

Αλλά για τον τελικό, την μεγάλη του ευκαιρία, ο Paul Burling μας ξεχάσει απολύτως τραγουδώντας ένα βαρετό, γεμάτο τραγούδι τραγούδι (500 μίλια με Οι διαδηλωτές) σε μια ποικιλία διάσημων φωνών, κάθε εμφανιζόμενο χωρίς κανένα είδος λόγος. Για να το καταστήσει χειρότερο, ο Paul Burling έριξε το δικό του Del Boy και Ο θείος Αλβέρτος οι εντυπώσεις, οι οποίες έπρεπε να έχουν χτυπήσει την παλαιότερη γενιά αλλά δεν ήταν πιθανό να θέσουν τους αντίχειρες των μικρών παιδιών σε γραπτά μηνύματα.

Μας απογοήτευσε, ο Paul Burling. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είστε αστείο, και καλή τύχη με την καριέρα σας.

Τέλος, οι νικητές του BGT 2010: oh lordy, μια άλλη ομάδα χορού. Δεν είμαστε ευγενικοί Χωρίς σύνδεση. Αλλά, όπου ο Paul Burling μας άφησε κάτω στην κρίσιμη στιγμή, ο Spelbound έκανε το αντίθετο και πραγματικά μας έκανε σαν τους. Κάπως.

Ναι, η πράξη τους είναι όπως το στρατόπεδο Graham Norton'S, αλλά ρίχνοντας ένα αγόρι πάνω από τους επικεφαλής των δικαστών και χρησιμοποιώντας άλλα δύο παιδιά ως ανθρώπινα σκοινιά, ήταν αρκετά εμπνευσμένα.

Simon Cowell φαινόταν να είναι πιο εντυπωσιασμένος από τα λιτά, ημι-γυμνά σώματα που εκτελούσαν μπροστά από (και πάνω) τον. Νομίζουμε Piers Morgan Μου άρεσε και ο Spelbound, αλλά με τραγικό τρόπο δεν μπορούσαμε να φτιάξουμε μια λέξη που είπε. Όλα τα μπορούσαμε να ακούσουμε, όπως του Beavis-όπως το κάτω σιαγόνα πηδούσε γύρω από άχρηστο, ήταν ο ήχος ενός σαλιγκαριού που γλείφει τον Angel Delight από τη μασχάλη ενός βάτραχου.

Λοιπόν, καλά, Spelbound. Και καλό για σας, καλό Βρετανοί, που έχουν κολλήσει μαζί μας μέσα από το φετινό BGT περιπέτεια. Ήταν διασκεδαστικό.

Ας ξανασυμβούμε το επόμενο έτος: την ίδια στιγμή, τον ίδιο τόπο.

Συνιστάται: